หน้าแรก    บทเรียนออนไลน์     ดาวน์โหลด    ประวัติส่วนตัว    สมุดเยี่ยม     เว็บบอร์ด     อีเมล์  

    .....23 กันยายน พศ.252...   ลืมตาขึ้นมาดูโลก ณ โรงบาลพุทธชินราช
เป็นบุตรของนางอรุณี เพ็ญสุภา และนายเกษม  แสงนาค ศึกษาชั้นประถม
ศึกษาที่โรงเรียนวัดอรัญญิก และมัธยมต้น ที่โรงเรียนพุทธชินราชพิทยา
และเรียนต่อที่เทคนิค(ช่างไฟฟ้า)และวิทยาลัยสารพัดช่างไปพร้อมๆกัน
แต่สุดท้ายก็พบว่าสิ่ิงที่ตัวเราเรียนอยู่นั้น....ไม่ได้ตรงกับสิ่งที่เราต้องการเลยจึงหยุดเรียนที่เทคนิค
แต่ก็ยังไม่ทิ้งการเรียนที่สารพัดช่างหลังจากที่จบสารพัดช่างจึงเข้ามาศึกษาต่อที่โรงเรียนบริหาร
ธุรกิจและเทคโนโลยีพิษณุโลกศึกษาต่ออยู่ที่นี่เป็นเวลา 5 ปีเต็มเมื่อจบจากที่นี่แล้วได้สมัคร
เข้าไปรับใช้ชาติที่ ค่ายพหลโยธิน สังกัดกองร้อยบริการตำแหน่งพลนำสาร จ.ลพบุรี 
เมื่อสิ้นสุดภาระการรับใช้ชาติ  ก็ได้ทำงานอิสระโดยรับงานจากร้านต่างๆใน จ.พิษณุโลก 
ปฏิบัติงานซ่อมอยู่ที่ บ้านเื่ืมื่อซ่อมงานชิ้นใดเสร็จก็โทรให้ลูกค้ามารับไปในช่วงนั้นเป็นช่วงที่
คอมพิวเตอร์กำลังมาแรงทำให้มีปริมาณการสั่งเครื่องคอมพิวเตอร์ประกอปเองจำนวนมาก
ทำให้ข้าพเจ้าเข้าๆออกๆร้านคอมพิวเตอร์หลายต่อหลายที่ จนมีคนรู้จักเป็นจำนวนมากทั้งใน จ.พิษณุโลก และ ต่างจังหวัด หลังจากนั้นสัก2เดือนเริ่มมีความคิดที่อยากจะลองเปลี่ยนงานดู
         ........จึงได้เข้าทำงานที่ บริษัท Zion Computer และได้ประจำอยู่ที่สาขา
พิษณุโลกตลอดช่วงระยะเวลาที่ทำงานได้ศึกษาเกี่ยวกับระบบคอมพิวเตอร์อย่างจริงจังและทุ่มเท
ให้กับการทำงานที่ทำอย่างเต็มที่ พร้อมกันนั้นก็ได้ศึกษาเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมควบคุม
ระบบ Micro Controller และพัฒนา ฮาร์แวร์ และซอฟแวร์ บางอย่างขึ้นมา(อะไรนั้นเป็นความลับ)
        ....แต่เมื่อมาถึงจุดๆหนึ่งผมรู้ว่าผมจะไม่ได้พัฒนาตนเองในเรื่องอื่นๆนอกจากด้าน
เทคโนโลยีเลยจึงตัดสินใจว่า...ต้องเรียนต่อ...ทางด้านระยะเวลาที่ต้องทำงานและด้านเวลาที่
เรียนนั้นขัดกับทางผู้ประกอบการหรือทาง บริษัท.....ทำให้ต้องเลือกทางใดทางหนึ่ง....
         ....นั่งคิดอยู่นาน ห่วงทั้งสองอย่าง แต่สุดท้ายก็ต้องยอมทุ่มให้กับการเรียนอีกครั้ง
โดยที่ตอนนั้นมีความคิดที่ว่า "เราจะเดินไปข้างหน้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" จึงตัดสินใจเข้้าไปเรียน
ที่ ม.ราชภัฏ หลังจากนั้นไม่นานจึงได้เข้ามาสมัครและทำงานอยู่ที่โรงเรียนบริหารธุกิจและเทคโน
โลยีพิษณุโลก ในตำแหน่ง ครูผู้สอน

         ปัจจุบัน...คิดว่าจะทุ่มเทให้กับการเรียนการสอนให้มากให้สมกับที่ได้มาอยู่ ณ.จุดๆนี้
และจะทำให้บางสิ่งบางอย่างค่อยๆพัฒนาควบคู่กันไป....แม้ว่าจะไม่มีใครเห็นก็ตาม
                                                                              
                                                                                  เสกสรรค์  แสงนาค
                                                                                      12 ธ.ค. 47


                                       คติส่วนตัว
                  ทำให้มากกว่าพูด  และพูดในสิ่งที่ตัวเองทำได้